Reconstructieve & Oncoplastische chirurgie
Vroeger kwam een borstkankerpatiënte pas voor een borstreconstructie in aanmerking als zij als genezen werd beschouwd. Dat was meestal vijf jaar na een borstamputatie. Tegenwoordig is bekend dat een reconstructie niets verandert aan het beloop van de ziekte, maar wel de kwaliteit van leven verbetert: uw zelfbeeld als vrouw zijnde wordt aanzienlijk verbeterd.
Er zijn verschillende technieken die gaan van borstprothesen tot eigen weefsel of zelfs combinatie hiervan om een borst te reconstrueren. Niet iedere methode is geschikt voor elke patiënte. Welke methode voor jou het meest geschikt is, zal met je op de consultatie uitgebreid besproken worden.
Als er niet genoeg weefsel aanwezig is na de amputatie kan een prothese worden gebruikt om de weefsels op te rekken (weefselexpansie). Zo'n prothese, ook wel tissue expander genoemd, is te vergelijken met een lege ballon. Via het litteken van de amputatie wordt deze ballon onder de grote borstspier ingebracht.
Na de operatie wordt deze expander op de consultatie geleidelijk bijgevuld met fysiologische zoutoplossing. Na een rustperiode van drie tot zes maanden volgt dan een tweede operatie waarbij de expander wordt vervangen door een definitieve siliconenprothese. Soms wordt dit aangevuld met één of meerdere sessies van lipofilling.
Wanneer er een borstsparende operatie wordt uitgevoerd, kan het verwijderd borstvolume opgevuld worden met gebruik van lokaal weefsel. Met deze oncoplastische chirurgie is er een esthetisch acceptabele borstvorm te bekomen. Soms wordt dit aangevuld met één of meerdere sessies van lipofilling. Als er te veel borstvolume moet worden verwijderd is er een goede indicatie om een mastectomie (borstamputatie) te overwegen voor een beter esthetisch resultaat.
Borstreconstructie na mastectomie kan ook gebeuren met een vrije flapchirurgie (DIEP-flap, TMG-flap, PAP-flap, etc). Dit soort chirurgie is technisch wat complexer en vergt in de beginfase meer hersteltijd, maar zal een natuurlijker resultaat aannemen met minder complicaties op lange termijn dan borstprothesen, omdat het eigen weefsel is. Tijdens dit uitgebreid borstreconstructief gesprek wordt bekeken welke type vrije flap (van je buikweefsel, dijweefsel, etc.) geschikt is om voor deze reconstructie te gebruiken.
Uiteraard heeft de nieuwe borst geen tepel, tenzij er een tepelsparende mastectomie is uitgevoerd. Als één van de laatste stappen in borstreconstructie wordt op een elegante chirurgische wijze een tepelreconstructie uitgevoerd. De tepel en tepelhof kunnen hierna dan worden getatoeëerd. Als de gezonde borst aangepast wordt aan de nieuwe borst, gebeurt de tepelreconstructie meestal gecombineerd.
Mastopexie (lift)
Een borstlift of mastopexie verhoogt en verstevigt de borsten door overtollige huid te verwijderen en door het omliggende weefsel te vernauwen en/of te verplaatsen van binnenuit om zo de nieuwe borstcontour te vormen en te ondersteunen. Met speciale technieken kan soms een voller decolleté verkregen worden.
Reductie (verkleining)
Veel vrouwen hebben last van te zware en/of hangende borsten. Hierdoor kunnen rug-, schouder- en/of nekklachten ontstaan met soms ook huidirritaties in de plooien. Een borstreductie of borstverkleining is daarom een dankbare operatie waar je als vrouw na de operatie je lichamelijke én sociale activiteiten meer en beter zal gaan kunnen beoefenen en dit met meer plezier. Over het algemeen worden de littekens goed verdragen en geaccepteerd zonder veel zichtbaarheid, ook bij het dragen van bikini.
Augmentatie (vergroting)
Het tegenovergestelde wordt ook vaak gevraagd en gewenst door vrouwen: een borstvergroting. Er bestaan meerdere redenen waarom een vrouw grotere borsten wenst; echter, de reden om deze operatie te ondergaan dient op eigen initiatief én wens te zijn zonder beïnvloeding van externe factoren (zoals partner, sociale kring, etc.). Zo’n borstaugmentatie kan verwezenlijkt worden door middel van prothesen, eigen vetweefsel of de combinatie hiervan. Afhankelijk van de wensen en verwachtingen wordt de geschikte techniek gekozen dewelke met je op de consultatie uitgebreid wordt besproken, evenals de beperkingen en aandachtspunten voor de toekomst.
Gynaecomastie (borstvorming bij de man)
Bij mannen kan abnormaal borstklierweefsel ontstaan omwille van verschillende onderliggende oorzaken. Deze zullen door middel van uitgebreid bloedonderzoek, beeldvorming alsook een gesprek met de endocrinoloog eerst in kaart worden gebracht. Pas hierna kan een chirurgisch herstel van gynaecomastie plaatsvinden. Dit omvat enkel liposuctie, chirurgisch verwijderen van het klierweefsel danwel de combinatie van beide.
Tepelchirurgie
Heb je last van ingetrokken tepel(s)? Dit wordt veroorzaakt door verschillende redenen zoals de melkweggangetjes en ligamenten achter de tepel. Soms kan dit een ander oorzaak hebben en dient altijd op voorhand onderzocht te worden. Meestal kan dit onder plaatselijke verdoving op een chirurgische manier zonder zichtbare littekens hersteld worden.
Soms vinden vrouwen dat hun tepelhof te groot voorkomt, bijv. na zwangerschap en borstvoeding. Ze ervaren dit als esthetisch storend. Tepelhofverkleining is een kleine operatie met litteken rondom de tepelhof die over het algemeen mooi geneest en acceptabel voorkomt.
Congenitale aandoeningen van de borst
Tubereuze borst(en) presenteren zich in verschillende gradaties, afhankelijk van de ernst van de afwijking. Dit fenomeen ontstaat wanneer de borstontwikkeling niet geheel optimaal is verlopen. Hierbij is dan de onderpool van de borst onderontwikkeld, de tepelhof disproportioneel vergroot en puilt uit de borst. Op de consultatie wordt uitvoerig met je besproken hoe dit op een elegante manier verholpen kan worden.
Maak een afspraak